Cyjanotypia to jedna z najstarszych technik fotograficznych pozwalająca na otrzymanie obrazu na papierze. Substancją światłoczułą w tym procesie jest sól żelazawa np. cytrynian żelazowo-amonowy, która po naświetleniu staje się solą żelazową. Obraz składa się tzw. błękitu Turnbulla lub błękitu pruskiego w zależności czy do sporządzenia roztworu światłoczułego użyjemy żelazicyjanku potasu czy żelazocjanku potasu. Poprzez tonowanie odcień odbitki można w dużym stopniu zmieniać z niebieskiego  na inny np. na sepię, czerń czy fiolet. Cyjanotypia uznawana jest za najmniej trwałą technikę ze wszystkich innych technik.

Właśnie tą niezwykle szlachetną technikę poznawali uczniowie klasy 2 fotograficznej w ramach lekcji technik fotograficznych prowadzonych przez Beatę Godek i Krzysztofa Pileckiego.